- Su
buharı: En bol bulunan sera gazıdır, ancak daha da önemlisi, iklim
için bir ters tepki görevi görür. Dünya'nın atmosferi ısındıkça su
buharı artar, ancak bulutlar ve yağış olasılığı da artar, bu da bunları
sera etkisine yönelik en önemli ters tepki mekanizmalarından bazıları
haline getirir.
- Karbon
dioksit (CO2): Atmosferin küçük ama çok önemli bir bileşeni
olan karbondioksit, solunum ve yanardağ patlamaları gibi doğal süreçler ve
ormansızlaşma, arazi kullanımı değişiklikleri ve yanan fosil yakıtlar gibi
insan faaliyetleri yoluyla salınır. İnsanlar, Sanayi Devrimi
başladığından beri atmosferdeki CO2 konsantrasyonunu %48
oranında artırdı. Bu, uzun vadede iklimi değişikliğe zorlayan etkidir.
- Metan Gazı (CH4): Çöplüklerde,
tarımda ve özellikle pirinç ekiminden kalan atıkların ayrıştırılması dahil
olmak üzere hem doğal kaynaklar hem de insan faaliyetleri yoluyla üretilen
bir hidrokarbon gazıdır. Bunun yanı sıra evcil hayvancılıkla ilişkili
geviş getirenlerin sindirimi ve gübrelerinden de doğaya metan gazı
salınır. Molekül bazında metan,
karbondioksitten çok daha aktif bir sera gazıdır, ancak aynı zamanda
atmosferde çok daha az miktarda bulunur.
- Azot
Oksit (N2O: Özellikle ticari ve organik gübre kullanımı, fosil yakıt yakma,
nitrik asit üretimi ve biyo-kütle yakma gibi toprak işleme uygulamaları
tarafından üretilen güçlü bir sera gazıdır.
- Kloroflorokarbonlar
(CFC'ler): Bir dizi uygulamada kullanılan tamamen endüstriyel kökenli
sentetik bileşiklerdir, bununla birlikte ozon tabakasının tahrip olmasına
katkıda bulunma yetenekleri nedeniyle uluslararası anlaşmalarla üretim ve
atmosfere salınma konusunda büyük ölçüde düzenlenmiştir. Onlar da
sera gazlarıdır.
